Koue Oorlog

Koue Oorlog

Bondgenote van die Sowjetunie en die Verenigde State in 1980.
Datum 1947–1991
Ligging Korea, Kuba, Berlyn, Viëtnam, Kambodja, Boedapest, Praag, Afghanistan, Angola
Resultaat Oorwinning deur die Westerse Wêreld.
Strydende partye
Kapitalisme

 NAVO
 Europese Unie
 Verenigde State
 Verenigde Koninkryk
 Frankryk
 Wes-Duitsland
 Japan
 Italië
 Portugal
 Spanje
 RoC (Taiwan)
 Suid-Korea
 Thailand
 Australië
 Kanada
 Nieu-Seeland
 Suid-Afrika
 Suid-Viëtnam
 Indonesië
 Maleisië
 Filippyne
 Singapoer
 Griekeland
 Turkye
 Denemarke
 Ysland
 Noorweë
 Nederland
 België
 Luxemburg
 Israel
 Argentinië
 Brasilië
 Chili (1947–1970, 1973–1991)
 Colombia
 Meksiko
 Noord-Jemen
 Pakistan
 Saoedi-Arabië
 Oman
 Marokko
 Papoea-Nieu-Guinee
 Kenia
 Demokratiese Republiek van die Kongo
 Egipte (1947–1952, 1977–1991)
 Grenada (1947–1976, 1983–1991)
 Jamaika (1947–1972)

Kommunisme/Sosialisme

 Warskouverdragslande
 Comecon
 Sowjetunie
 Rooi China
 Mongolië
 Duitse Demokratiese Republiek
 Pole
 Tsjeggo-Slowakye
 Hongarye
 Roemenië
 Bulgarye
 Albanië
 Chili (1970–1973)
 Kuba
 Noord-Korea
 Noord-Viëtnam
 Laos
 Kambodja
 Afghanistan
 Irak
 Sirië
 Suid-Jemen
 Angola
 Ethiopië
 Madagaskar
 Mosambiek
 Republiek van die Kongo
 Somalië
 Libië
 Algerië
 Egipte (1952–1977)
 Soedan
 Sri Lanka
 India
 Tanzania
 Bangladesj
 Arabiese Demokratiese Republiek Sahara
 Palestina
 Nicaragua
 Birma (1948–1988)
 MRR uit Grenada (1976–1983)
 Jamaika (1972–1991)
 Kenia
 Kaap Verde
 Guinee-Bissau

Aanvoerders
Kapitaliste

 Harry S. Truman
 Dwight Eisenhower
 John F. Kennedy
 Lyndon B. Johnson
 Richard Nixon
 Gerald Ford
 Jimmy Carter
 Ronald Reagan
 George H. W. Bush
 Elizabeth II
 Winston Churchill
 Clement Attlee
 Anthony Eden
 Harold Macmillan
 Alec Douglas-Home
 Harold Wilson
 Edward Heath
 James Callaghan
 Margaret Thatcher
 Charles de Gaulle
 Georges Pompidou
 Valéry Giscard d'Estaing
 François Mitterrand
 Jacques Chirac
 Konrad Adenauer
 Ludwig Erhard
 Kurt Georg Kiesinger
 Willy Brandt
 Helmut Schmidt
 Helmut Kohl
 Hirohito
 Francisco Franco
 Juan Carlos I
 Chiang Kai-shek
 Nguyễn Văn Thiệu
 Paul
 Konstantyn II
 Frederik IX
 Margrethe II
 Olav V
 Juliana
 Beatrix
 Baudouin
 Charlotte
 Jean
 Rama IX
 Augusto Pinochet

Kommuniste/Sosialiste

 Josef Stalin
 Nikita Chroesjtsjof
 Leonid Brezjnef
 Joeri Andropof
 Konstantin Tsjernenko
 Michail Gorbatsjof
 Mao Zedong
 Jumdschaagiin Tsedenbal
 Erich Honecker
 Wojciech Jaruzelski
 Gustáv Husák
 János Kádár
 Nicolae Ceaușescu
 Todor Zjifkof
 Josip Broz Tito
 Enver Hoxha
 Nur Muhammad Taraki
 Fidel Castro
 Kim Il-sung
 Ho Chi Minh
 Souphanouvong
 Pol Pot
 Salvador Allende
 Ne Win
 Daniel Ortega
 Ahmed Ben Bella
 Abdul Fattah Ismail
 Saddam Hoesein
 Gamal Abdel Nasser
 Hafez al-Assad
 Moeammar al-Ghaddafi
 Mengistu Haile Mariam
 Denis Sassou Nguesso
 Julius Nyerere
 Samora Machel
 Siad Barre
 Omar al-Bashir
 Agostinho Neto

Die Koue Oorlog (Russies: холо́дная война́, cholodnaja woina, Engels: Cold War; 1947–1991) was ’n langdurige toestand van politieke konflik, militêre spanning en ekonomiese mededinging wat ná die Tweede Wêreldoorlog (1939–1945) hoofsaaklik tussen die Sowjetunie en sy satellietstate aan die een kant en die Westerse wêreld, veral die Verenigde State, aan die ander kant ontstaan het. Hoewel die twee belangrikste magte amptelik nooit regstreeks gebots het nie, het die konflik gelei tot militêre bondgenootskappe, die strategiese ontplooiing van wapens, uitgebreide hulp aan swakker lande, spioenasie, propaganda, ’n wapenwedloop, mededinging op internasionale sportgeleenthede en tegnologiese mededinging soos die ruimtewedloop.

Hoewel hulle in die Tweede Wêreldoorlog bondgenote teen die Spilmoondhede was, het die USSR en VSA verskil oor politieke filosofie en die samestelling van die wêreld ná die oorlog terwyl hulle die grootste deel van Europa beset het. Die Sowjetunie het die Oosblok geskep met die Oos-Europese lande wat hy beset het, sommige as sosialistiese Sowjetrepublieke geannekseer en ander satellietstate gemaak het. Van die laasgenoemde lande is later gekonsolideer as die Warskouverdragslande (1955–1991). As teenvoeter vir kommunisme het die VSA en sy bondgenote verenigings soos Navo gestig.

Die VSA het die Marshall-plan in werking gestel om Europa te help om vinniger te herstel ná die oorlog, maar die Sowjetunie wou die meeste Oosbloklande nie toelaat om deel te neem nie. Elders, soos in Latyns-Amerika en Suidoos-Asië, het die USSR kommunistiese rewolusies aangevuur en gesteun, en hy is deur verskeie Westerse lande en hul bondgenote teengestaan. Sommige lande het hulle by Navo en die Warskouverdrag geskaar, en ander het lid geword van die Beweging van Onverbonde Lande.

Tydens die Koue Oorlog was daar tydperke van relatiewe kalmte en ander van groot internasionale spanning, soos met die Berlynse Blokkade (1948–1949), Korea-oorlog (1950–1953), Berlynse Krisis van 1961, Viëtnamoorlog (1959–1975), Kubaanse missielkrisis (1962), Sowjetoorlog in Afghanistan (1979–1989) en Navo se Able Archer 83-oefeninge in November 1983. Albei kante het hulle tot détente gewend om politieke spanning te verlig en daarmee regstreekse militêre aanvalle te verhoed.

In die 1980's, onder Ronald Reagan, het die VSA diplomatieke, militêre en ekonomiese druk op die USSR verhoog in ’n tyd toe die land reeds ekonomiese stagnasie onder Leonid Brezjnef beleef het. In die laat 1980's het die Sowjet-president Michail Gorbatsjof die bevrydende hervormings perestroika ("herbouing, herstrukturering", 1987) en glasnost ("openheid", c. 1985) ingestel. Die Koue Oorlog het geëindig ná die verbrokkeling van die Sowjetunie in 1991, waarna die VSA die dominante militêre mag was en Rusland die grootste deel van die Sowjet-kernarsenaal besit het. Die Koue Oorlog en die gebeure in dié tyd het ’n groot impak op die moderne wêreld gehad.


Developed by StudentB